Op de helft alweer!

Ik ben alweer behoorlijk te laat met mijn nieuwe verhaal. Helaas heb ik ook een tijd geen internet gehad thuis, dus dat had daar ook mee te maken. Ik heb weer internet en dus ook weer de mogelijkheid om mijn verhalen op internet te zetten. Maar goed... we waren gebleven bij de verjaardag van Nadesh en de bioscoop. De bioscoop is nu opgenomen in ons wekelijkse programma, we gaan elke woensdag naar de bioscoop. De bioscoop is namelijk al erg goedkoop, maar op woensdag is het nog maar 20 rand. We hebben dus inmiddels ook al de films Eat, pray, Love gezien en de nieuwe film met Jennifer Anniston, waar ik even de naam niet meer van weet.

Vorige week vrijdag 15 oktober, zijn we weer gezellig met zijn allen naar Ajax Cape Town gegaan tegen Santos. Santos is momenteel de club die hier bovenaan staat en als Ajax zou winnen, zou Ajax bovenaan staan in de Absa league. Helaas was het een gelijk spel en dus bleef Santos bovenaan staan. Al met al was het weer een geslaagde avond. Daarna zijn we naar de stad gegaan, waar een live band aan het optreden was in een kroeg. Ik heb erg genoten, ik was namelijk de BOB en zag iedereen om mijn steeds “gezelliger” worden. De volgende dag kwam Mireille (voor de goede orde, dat was een meisje die we op het feestje van Nadesh hebben ontmoet) We zijn naar the Old Biscuit mill geweest in woodstock, dat is een marktje die elke zaterdag van 09.00 tot 14.00 uur is. Hier heb ik bitterballen gegeten, maar helaas, deze waren minder lekker dan de Nederlandse bitterbal!! Ze hadden hier allerlei leuke souvenirs en etenstentjes. Na the old bicuit mill zijn we terug naar ons huis gegaan, we zouden nog even naar Canal walk gaan, maar we zijn met zijn 3en in onze tuin in slaap gevallen! Wel heerlijk, maar niet echt handig als je nog wat wil doen. We hebben uiteindelijk besloten toch nog even naar canal walk te gaan, Mireille wilde wat dingen hebben, maar we zijn alleen maar even boodschappen gaan doen. We gingen namelijk bij Mireille slapen, omdat we die avond een feestje hadden bij Mireille in de buurt. Eén van de Khaya huizen gaf weer eens een feestje en dus werd het weer een gezellige avond. De volgende dag hebben we een rustig dagje aan het strand gehad.

De volgende werkweek was een lekker rustig werkweekje, ik was van woensdag tot en met vrijdag helemaal alleen op kantoor. Op vrijdag moest ik wat voor mijn werk in Blouberg doen, dus toen heb ik daar ook even heerlijk geluncht, lang leve de stufi die op die dag binnen kwam! Ik heb heerlijk bij Mojo geluncht (het restaurant waar Nadesh haar verjaardag had gevierd). Voor nog geen 5 euro gegeten en gedronken! Een stuk goedkoper dan het diner daar! En daar kreeg ik nog een heerlijk concert bij van een typische Afrikaanse groep, met dans, trommels en zang. Ik heb heerlijk genoten in mijn eentje op het terras aan de zee! Helaas moest ik daarna nog even aan het werk, maar daarna begon het weekend weer. En op de zaterdag wilde we weer naar de Nederlandse markt, omdat het een extra grote markt was voor deze keer, met zelfs een poffertjes kraam, kaas kraampje en een Belgische markt. Op deze markt kwamen we nog een hele groep Nederlandse studenten tegen die hier voor stage was. Het klikte wel met deze studenten en we zijn met 3 van deze studenten wat gaan eten en drinken bij Charlie’s Bakery. Dit is echt een crazy bakery, ze kennen daar niet te veel chocolade of suiker! Ik heb dan ook een heerlijke cappuccino genomen met een stukje quiche (ja, niets zoets dus). Deze quiche kon ik helaas niet op, maar heeft de maandag erop heerlijk als lunch gefunctioneerd. In de avond heeft Oat ons mee uiteten genomen voor sushi, (heerlijk iemand die gratis sushi kan regelen!!). Helaas was uitgaan er niet bij deze week, (we moeten een beetje bezuinigen) + we moesten de volgende dag op tijd op, omdat Janneke een verplichte opdracht had van haar vader en daarvoor moesten we naar Primi. Dat gaf mij mooi de tijd om even met mijn grote vriend Demy te Skypen, die weer veel te vertellen had! In het begin van de middag zijn we met Oat, Heidi en Mireille naar Kayelitcha vertrokken, dat is Zuid-Afrikaans grootste township, waar we een township tour gingen doen. Dit was echt een ervaring! We kwamen aan bij het begin van de township, waar iemand ons stond op te wachten. Dat is namelijk voor je eigen veiligheid, deze man kwam bij ons in de auto zitten en heeft ons naar zijn huis gebracht, waar zijn vrouw ons hartelijk stond op te wachten. Ze vertelde wat over zich zelf en over hoe ze dit was begonnen (ze had ook een bed and breakfast). Daarna kregen we een rondleiding in haar bed and breakfast en we kregen een drankje. Na dat drankje was het tijd om te gaan kijken in de omgeving onder hun begeleiding. Mireille had een zak snoep mee genomen en is snoepjes aan de kinderen gaan uitdelen, die overal vandaan kwamen en naar ons toe gehold kwamen. We ging op een gegeven moment een hutje binnen bij mensen. Daar waren mensen die van Coca cola blikjes (en andere soort blikjes) bloemen maakten. Zo hing er ook een foto van dat ze bij een bruiloft alle bloemstukken hadden gemaakt. Dit is voor deze mensen een unieke kans om geld te verdienen. Daarna liepen we langs een “kerkje” waar volop gospel muziek uit klonk. We konden helaas niet binnen kijken, want dat wordt niet ect gewaardeerd. We gingen verder naar een “bierbrouwer” waar ze een beetje hetzelfde bier maakten als in Lesotho. Het ruikt naar bier, maar is wat dikker en meer melk achtig. Ik heb even overgeslagen, ik vond het in Lesotho al niet te drinken, dus hier vast ook niet. Hoewel ze zeiden dat het anders zou moeten smaken. Op naar de volgende locatie, een plaatselijk “cafeetje” waar volop gedanst werd en waar we ook gelijk beet gepakt werden door de vrouwen om mee te dansen! Het was wel raar, als we door de straten liepen riepen de kinderen in het Xhosa “witte mensen, witte mensen, witte mensen!!” Net alsof ze die voor het eerst in hun leven zagen! Als kersje op de slagroom kregen we een privé concert in de tuin van de vrouw van de kinderen uit de omgeving. Volop gedans, getrommel, ge handjeklap en gezang. Heerlijk van genoten! Ten slotte, toen de rest allemaal al naar binnen was en ik als enige nog stond te kijken en te genieten, waren de kinderen in een kring gaan staan en moest steeds een jongen een meisje uitzoeken om mee in het midden te dansen en dan het meisje een jongen. Toen kwam er een jongetje mijn hand pakken, dus heb ik met hem gedanst en daarna moest ik weer een jongetje uitnodigen om mee te dansen. Dat vond ik erg leuk!

Na deze onvergetelijke dag heb ik gekookt voor alle mensen die mee waren. Ja lieve mensen om jullie nog even jaloers te maken, ik heb mijn overheerlijke satés gemaakt. (Helaas is de oven hier niet zo goed en was dus de helft nog rouw.)

De volgende dag, op maandag, ben ik met Oat en wat vrienden van Oat gaan drinken. Het was een soort van afscheidsfeestje, Oat ging namelijk de dag erop voor 3 weken terug naar Thailand. En dit keer was ik degene die per ongeluk iets te diep in het glaasje had gekeken. Gelukkig was ik al op tijd weer thuis, want de volgende ochtend ging om 6 uur de wekker al, omdat ik Oat naar het vliegveld zou brengen. Oat heeft mij en Janneke, om ons te bedanken, op een ontbijtje en een grote koffie getrakteerd. Daarna had ik thuis nog een uurtje de tijd voordat ik naar mijn werk moest. Ik moest dit keer naar Paarl, voor een event. Een soort sportdag waar allerlei scholen tegen elkaar aan het strijden waren. Dit was erg leuk om te zien! Elke school had een yell of een liedje. Sommige hadden zelfs een dansje erbij! Dat was wel erg leuk om meegemaakt te hebben.

En afgelopen weekend zijn we naar Citrusdal geweest. Dit was ook helemaal geweldig! Op zaterdag ochtend zijn we vroeg weggegaan. Vervolgens kwamen we om 12 uur aan in ons hostel, een hostel op een boerderij met citrusvruchten. Mooie omgeving! Na het droppen van onze spullen zijn we naar hotsprings gereden. Waar we lekker in warm en koud water baden hebben genoten van de zon, echter viel het ons een beetje tegen verder. Tenslotte hebben we hier nog DE WEDSTRIJD van Zuid-Afrika gezien! Rugby wedstrijd Western Provence tegen the Sharks. De finale op groot scherm. Helaas had Western Provence verloren en dat is het team van Cape Town. Nadat we daar hebben gegeten zijn we terug naar het hostel gegaan. Waar we nog gezellig hebben gepoold en hebben gedronken. We hebben het niet al te laat gemaakt en zijn de volgende dag vroeg opgestaan en over een ongeasfalteerde weg, door de bergen naar Algeria gereden. Een dorpje vlakbij, maar door die rot weg toch ver weg! (duurde een uur terwijl het maar 20 km bij het hostel vandaan was) We hebben wel van het ongelofelijke mooie uitzicht genoten! Eenmaal aangekomen kon de wandeling beginnen, na een tijd wandelen vroegen we ons af wanneer we nou eens naar boven moesten lopen. Uiteindelijk bleek, na contact te hebben gehad met de beheerder van de hykes, dat we een weggetje voorbij waren gelopen. Dus toen konden we weer een stuk terug gaan lopen. Uiteindelijk begon de hyke dan, echt omhoog. En een behoorlijke pittige wandeling. Helaas begon Janneke zich steeds minder lekker voelen, maar ze mocht van ons niet alleen terug en we wilde ook niet, nu we al zo ver waren, terug lopen. Gelukkig kwamen we na een poosje Nederlandse meiden uit ons hostel tegen, ze kwamen net naar beneden lopen. Janneke mocht met hun mee naar het hostel en Mireille en ik zijn verder naar boven gegaan. Het werd ook nog een stuk zwaarder, dus het was maar goed dat we die meiden tegen zijn gekomen. Uiteindelijk kwamen we boven en daar was een heerlijke waterval, waar je lekker even in kon zwemmen. Helaas hadden we geen zwemkleding bij, dus zijn we maar in ons ondergoed gaan zwemmen, om daarna met ondergoed in de zon op te drogen. Er was verder toch helemaal niemand. Na een aantal uur te hebben genoten van de waterval, zijn we terug naar beneden gegaan. Ik begon mij ineens niet zo lekker te voelen, hoofdpijn en misselijk, alle kenmerken van een zonnesteek. Ik heb het hostel dan maar even een douche genomen en heel veel water gedronken. En toen we thuis kwamen zijn we vroeg naar bed gegaan. Al met al was het wel weer een heerlijk weekendje.

Afgelopen dinsdag heb ik verder nog, terwijl ik in de file stond, waarschijnlijk een heel belangrijk persoon “gezien”. Er kwamen grote zwarte auto’s met geblindeerde ramen aan. En in het midden een grote limo achtige auto zonder zwaailichten. Alle auto’s gingen aan de kant voor deze escorte. De vraag blijft, dankzij die geblindeerde ramen, wie ik dan zou hebben gezien! (Of wie ik dus niet heb gezien :P)

Gister was het overigens de dag dat we op de helft zitten. Ik heb ook gezien dat we nog maar 2 keer de huur hoeven te betalen. En als je het zo bekijkt, dan duurt het eigenlijk niet zo lang meer. Jammer, maar ook wel weer fijn!



Tenslotte komen we weer op de dag van vandaag aan. Vandaag voel ik mij niet zo lekker, Luuk is afgelopen weekend heel ziek geweest en ik ben bang dat ik dat nu aan het worden ben. Ik heb hoofdpijn en ben misselijk, aspirines werken niet en verder heb ik ook wat verhoging. Ik ben dan ook ziek naar huis gegaan van mijn werk. Maar dat gaat wel weer over!!



Voor nu weer heel veel liefs!



Astrid


PS
Bij jullie is inmiddels de klok verzet! Hier in SA niet, dus dat betekend dat het vanaf heden hier een uur later is dan in Nederland!

P.PS

Er waren mensen die mijn adres vroegen, dus bij deze nogmaals mijn adres:

Astrid Nieland

Century place 18

7441 Century city

PO box 7441

Cape Town

South Africa