Tijd voor een uitgebreide update! - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Astrid Nieland - WaarBenJij.nu Tijd voor een uitgebreide update! - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Astrid Nieland - WaarBenJij.nu

Tijd voor een uitgebreide update!

Door: Astrid

Blijf op de hoogte en volg Astrid

16 Januari 2011 | Zuid-Afrika, Kaapstad

Het nieuwe weekend is weer eens aangebroken, tijd voor mooie en leuke dingen! Ik krijg regelmatig de vraag of ik ook nog moet stage lopen, mijn antwoord daarop is; Ja, helaas wel! Nee hoor, ik heb het erg naar mijn zin op mijn stage, het is alleen erg vervelend dat ik veel moet overwerken, nu vragen jullie je af; overwerken?? We lezen alleen maar dat ze leuke dingen doet.. Klopt ook! Maar mijn verhalen over de stage zijn niet heel interessant! En de leuke dingen zijn voornamelijk in het weekend of na het werk. En dit weekend ware Robert en Sanne gezellig samen een weekendje weg, Janneke heeft een vriend op bezoek voor het weekend, Stefan had een afspraak, Linda was aan het werk. En daarom besloten Luuk, Nadesh en ik dan maar om als echte boeren aardappel eters, boerenkool stampot te maken. We hadden boerenkool uit pot in de de koelkast staan en niemand wist van wie het was, dus zagen wij onze kans schoon! ’s Avonds was er een housewarming party van Alex en Renske, maar omdat Luuk de volgende dag weer vroeg op moest om te werken is hij thuis gebleven, dus Nadesh en ik zijn als de twee overblijvers gezellig naar de housewarming party gegaan. Het was erg gezellig, daar hebben we uiteindelijk Janneke en Stefan ook ontmoet. Maar wat een gigantisch mooi huisje hebben zij!! Nadesh en ik hebben het ook niet al te laat gemaakt en zijn vervolgens weer naar huis gegaan.

Als ik Zuid-Afrika zeg, dan denk je zon, zee en strand. Als ik zee zeg, dan denk je golven! En als ik Golven zeg, dan denk je:... Surfen! Jep, je raad het al... Ik heb de volgende dag voor het eerst in mijn leven gegolfsurft, samen met Nadesh en Stefan! En jeetje!! Wat is dat moeilijk zeg! Maar het was in ieder geval wel erg leuk! Helaas zijn er geen foto’s van, omdat ik geen water camera heb én op het strand je camera achter laten ook geen goed idee is. Na een uur of anderhalf had ik het al wel een beetje gehad en helemaal toen ik met mijn surfplankje niet over een golf heen kon komen, waardoor de plank uit mijn arm gerukt werd, en mijn arm naar achter gedrukt en ik kopje onder ging. Ik had echt op dat moment even geen idee wat boven en onder was. Ten slotte klapte de plank ook nog een keer tegen mijn knie, waardoor ik zo iets had van; ik ben er klaar mee, laat mij maar lekker toe kijken hoe Nadesh en Stefan het doen! Nadesh had het toen ook al snel gezien en toen Stefan door had dat wij beiden aan de kant zaten, kwam hij ook lekker naast ons op het strand zitten. Ik heb het erg leuk gevonden en ik wil het nog wel een keer doen, maar het is nog best zwaar!

Zondag was er een opening van een Gospel kerk, Nadesh wilde daar graag heen. En.. wat een toeval.. ik wilde graag nog een keer naar een Gospel kerk. We moesten er al vroeg zijn! Het was namelijk enorm druk! Toen de dienst eenmaal begon, leek het wel een groot popconcert in plaats van een kerkdienst, compleet met licht, sound, muziek, zangers en zangeressen en zelfs een sing a long song televisie! Dat gedeelte was erg leuk, maar vervolgens ging een of andere priester uit zijn nek staan kletsen en had ik het wel gehad!

Na deze dienst moest ik even een paar uurtjes werken, om vervolgens lekker even in de tuin te gaan liggen en boodschappen te kunnen gaan doen voor sinterklaas avond! Want ja, eindelijk mag ik het zeggen! Ik had Robert lootje getrokken en Janneke had Sannes lootje getrokken, dit kon geen toeval zijn! Daarom zijn Janneke en ik gaan samenwerken. Als gedicht hadden we een puzzel gedicht voor hun samen. Als je hun gedichten samen legde was het een gedicht. En apart van elkaar was het een warrig verhaal, maar klopte het ook wel een beetje. Sanne kreeg als een van de eerste haar cadeau met gedicht en vroeg zich echt af hoe stom iemand kon zijn om zo’n “gedicht” te schrijven. Als een boer met kiespijn zei ze dat het het een erg origineel gedicht vond. En als laatste kreeg Robert zijn cadeau met gedicht, de puzzelstukjes vielen toen al erg snel in elkaar. En waren ze wel allebei in de mogelijkheid om gemeend te zeggen dat ze het leuk vonden.

Ik had van tevoren al helemaal uitgedokterd wie, wie had en geloof mij als ik zeg dat ik er niet om gevraagd heb!! Enfin ik wist dus ook dat mijn lieftallige huisgenoot Stefan, mij had getrokken. Het gedicht was met zijn 4 kantjes een erg geslaagd gedicht! Terwijl hij bang was dat het iets te (onbedoeld) beledigend zou zijn, vond ik het juist een heel lief gedicht. Het cadeautje was een echte Afrikaanse armband gemaakt van olifantenhaar, waar ik erg blij mee ben!

Enige tijd geleden had ik op internet gezien dat je naar een modeshow kon gaan in Canal Walk, maar je moest er op tijd bij zijn, waarop ik dus direct heb gereageerd voor 6 personen. Helaas kreeg ik maar toegang voor 2 personen, voor de maandag, dus ben ik er met Eline op uit gegaan. Gratis champagne, wijn en heerlijke hapjes! Wat willen we nog meer?? De modeshow waas verder eigenlijk niet zo heel interessant, maar we hebben wel lol gehad! It’s an investment!!

Ook in huize High level road hebben ze sinterklaas gevierd, waar Eline had een volleybal had gekregen. Daarom werd ons huis op woensdag avond, na het werk uitgenodigd om gezellig mee te gaan volleyballen op Landucno. Voor mij de eerste keer dat ik daar was, maar dit schijnt het mooiste strand van Kaapstad te zijn. Het was ook een erg mooi strand, maar ik geef de voorkeur aan Houtbay. Helaas werd het zo na het werk op het strand al te snel donker waarop we nog even gezellig wat hebben gedronken en daarna al snel naar huis zijn gegaan.

En toen was het alweer weekend, wat dit keer heerlijk gevierd ging worden met en poolparty en braai op high level road. Het was zoals gewoonlijk weer heel erg gezellig.

De volgende dag was het weer eens zulk mooi weer, dat het weer een heerlijk dagje aan het strand werd op Clifton, nadat iedereen heerlijk gedoucht en opgefrist had, zijn we weer naar high level gegaan, om te gaan weerwolven!

Helaas is het alweer de laatste dag van het weekend, tijd voor iets actiefs en iets ontspannends! Het was ongelofelijk warm, maar we zijn toch lekker gaan hyken in de bergen van Gordons bay, om vervolgens bij Crystal kloof uit te komen, een heel mooi gebied, met water en hoge sprongen van de rotsen in het water. Dit wordt Kloofjumping genoemd. Iedereen die mij een beetje kent, die weten al dat ik niet ook ben gaan springen! Ik heb gewoon heerlijk gezwommen, toegekeken en foto’s gemaakt met de onderwater camera van Robert. De hyke zelf was geen moeilijke hyke, maar het was ongelofelijk warm voor een hyke, waardoor ik even draaierig werd en mij niet heel erg goed voelde! Ik ben dan ook erg blij geweest dat ik eindelijk in het water kon springen. Eenmaal in het water ging het een stuk beter met mij!

Ondertussen in Kaapstad had Janneke haar collega Heather van het vliegveld gehaald, ze was gaan rondreizen voordat ze straks terug ging naar Amerika. Ik heb thuis dus even gezellig met Heather en Janneke gaan kletsen, om vervolgens met hun naar Nadesh te gaan, waar we overheerlijke pasta hebben gegeten. Maar Nadesh kreeg ’s avonds haar ouders over en dan zouden we haar ruim 3 weken niet meer zien, dus we moesten even gedag zeggen.

De volgende dag op maandag, moest ik weer gaan werken, maar in de avond hadden we een voetbal wedstrijd van de jongens tegen de jongens van Oat. Het was een spannende wedstrijd en ze waren echt aan elkaar gewaagd! Toch hebben de Nederlandse jongens het van ze gewonnen! Na de voetbal ben ik naar huis geracet om afscheid te kunnen nemen van Heather die die avond naar huis ging. De eerste persoon waar we afscheid van moesten nemen!

De donderdag er op waren we een dagje vrij in verband met een nationale feestdag. Dat betekende woensdagavond maar lekker stappen en op donderdag een dagje Waterfront. Op Waterfront hebben we een heerlijke pasta gegeten. En lekker rondgelopen en genoten van alle straatmuzikanten. Op de zaterdag hebben we de Chapmanspeak drive gedaan. Dat is een mooie route door de bergen langs de afgrond, waar netten boven de weg hangen omdat er regelmatig gesteente van klein tot groot naar beneden vallen. De drive was echt genieten! Na deze route belde Steef ons op om te vragen of we ook gezellig naar blouberg strand kwamen, de rest van de middag hebben we dus op het strand gespendeerd en in de avond zijn we naar Laura gegaan. Een collega van Janneke, waar we waren uitgenodigd voor een braai. Waar Janneke te horen kreeg dat ze de volgende dag terug zou gaan naar Amerika. Dus dat was voor Janneke de 2e persoon waar ze afscheid van moest gaan nemen.

De volgende dag zijn Janneke en ik lekker thuis gebleven om daar in de tuin te gaan liggen lezen en kletsen. ’s Avonds heeft Oat ons mee genomen naar de film Due date.

En weer een hele week later was het vrijdag 24 December, de dag van kerstavond. Dat is hier ook een nationale feestdag, dus ik hoefde weer niet te werken. We hadden daarom onze schoonmaakster met haar zoontje uitgenodigd voor een lekkere lunch. Pannenkoekjes voor de kleine, heerlijke broodjes en beleg voor de grote. Ook hebben we ze cadeautjes gegeven. Voor de schoonmaakster een stijltang, ze is ook een (zoals ze dat hier heel duidelijk zeggen, maar in Nederland een beetje een taboe is) zwarte Afrikaan, heeft kroeshaar en woont in een Town ship. Ze wil graag een kapsalon starten in de Town chip en wilde graag een stijltang, dat had ze ons wel eens verteld. Voor haar zoontje hadden we een knuffelbeer, schoentjes, een broekje en een heel mooi shirt gekocht. Hij kreeg de kleren gelijk aan en liep er heel trots in rond te paraderen. Yolander, de schoonmaakster, kon niet ophouden met ons bedanken. We kregen later op facebook zelfs een berichtje van haar man dat hij ons zo dankbaar was.

’s Avonds ben ik de keuken in gegaan om het nagerecht te maken voor het kerstdiner dat we zouden hebben de volgende dag, met een grote groep Nederlandse studenten en sommige familieleden die over waren. We hebben heerlijk gegeten en het toetje was ook erg geslaagd. Er bleef wel veel eten over, maar dat mocht ik allemaal mee nemen, want de volgende dag zouden we 2e kerstdag in een opvangtehuis voor wezen en dakloze kindertjes vieren. Dit was een hele bijzondere ervaring. Ik had enkele maanden terg op de radio een verhaal gehoord van een man die een keer een kindje opving, nadat ze zwaar gewond was gevonden in een shack met een dode moeder. Nadat dat kindje was opgevangen heeft hij nog 20 andere kinderen onderdak gegeven. Deze kinderen hadden allemaal een ander verhaal, een kindje met allemaal littekens op haar armen en benen van sigaretten peuken die op haar waren uitgedrukt. Kinderen die zijn misbruikt door eigen familie, etc. Hij vertelde ook dat ze soms bijna niets te eten hadden, omdat hij en zijn vrouw door de zorg over 21 kinderen geen tijd hadden om te werken. Ze moesten het voornamelijk van giften hebben. Ik houd er niet zo van om geld te geven, ik ben meer de persoon die dan eten komt brengen. En dat hebben we gedaan, ik heb Janneke er warm voor gemaakt, Lennie, Oat en Oat had ook nog 2 vrienden mee genomen. Oat had Kip en sappen, melk en cereals gekregen van zijn oom die een grote food keten in Zuid-Afrika runt (Simply Asia). En Lennie had allemaal pasta’s gemaakt, stokjes met knakworstjes en groente en overheerlijke cup cakes. Ik had het eten mee genomen van de dag ervoor en allemaal cadeautjes gekocht, samen met Oat hebben we nog een grote fles aanmaaklimonade gekocht, nog wat chipjes en spullen voor activiteiten. Dus er was meeeeeeer dan genoeg! We kwamen daar aan en zijn eerste verschillende spelletjes gaan doen.

- Waterfles race – zoveel mogelijk water van de ene kant naar de andere kant brengen met een fles die je niet met je handen mag aanraken zodra hij gevuld was.

- Eier estafette – need I say more?

- En een estafette met dat je met 2 of 3 aan elkaar geknoopt bent.

De kinderen luisterde absoluut niet naar de regels, maar er was grote concentratie bij de eier race grote glimlachen op de gezichtjes bij waterfles race. Je kon heel goed zien dat ze het heel erg naar hun zin hadden. Na de activiteiten zijn we lekker gaan eten. Er was zoveel eten dat ze er nog wel 2 dagen van konden eten. En na het eten heb ik de cadeautjes overhandigt, een trappenloper, een frisbee, een bal en 2 bellenblazen. De kinderen hadden na het uitpakken van de cadeautjes nergens meer aandacht voor, dan voor die spullen. En zijn we weg gegaan. Het was echt een goed gevoel om die kinderen zo blij te zien. Wat dan wel weer erg dubbel was dat we in het begin van de avond sushi zaten te eten en hadden gezwommen. Verder hoorden we later dat we gewoon dit alles hadden gedaan in de gevaarlijkste buurt van Kaapstad. Als ik mijn verhaal vertelde aan mijn collega’s of Zuid-Afrikaanse vrienden dan stonden ze met open mond te luisteren, om vervolgens te zeggen dat ze NOOIT in die buurt zouden (willen) komen! Ik was erg blij dat ik dat pas achteraf hoorde, maar schijnbaar vliegen daar echt kogels in de rondte, worden er elke dag heel veel moorden gepleegd etc. Maar ik ben gelukkig heel huids thuis gekomen!!

De volgende dag zijn we naar een braai geweest bij Roxy thuis, want de maandag is hier ook nog een nationale feestdag! Lekker in een hottub gezeten, gegeten en gedronken.

De volgende werkweek was voor mij maar 1,5 dag, want woensdag middag kreeg ik vrij tot en met vrijdag. Dus gingen we woensdagmiddag naar Hermanus, met Janneke, Sanne, Robert, Luuk en een vriend van Luuk die over was. In Hermanus zijn we gezellig naar het stadje gegaan, lekker gegeten en gedronken en de volgende dag moesten we ongelofelijk vroeg opstaan, want om 7uur gingen we naar Gansbaai om te gaan sharkcage diven. Wat ze ons niet van te voren hadden verteld, was dat het niet het seizoen was. We zaten al 2 uur in het bootje op de zee te dobberen, Luuk en Robert waren heel schattig tegen elkaar aan in slaap gevallen, toen we hoorden dat we over 5 minuten terug gingen. Ik dacht !@#$%^&*() daar betaal je dan een gigantisch bedrag voor om maar geen haai te kunnen zien! En hij had het nog niet gezegd of er schreeuwde iemand EEN HAAAI!!!!! De eerste mensen sprongen in de kooi, om de haai te kunnen zien, deze mensen moesten er al snel weer uit, omdat de volgende mensen mochten en ik zat bij de volgende lichting. Na ons waren er ineens nog maar 2 die er nog in wilde, ik mocht daarom in de kooi blijven zitten. Ik heb helaas maar 2 haaien (meer schim dan haai) gezien onder water, maar ook 1 haai die uit het watersprong en met zijn vin tegen het aas aan sloeg. Het was wel leuk, maar ik moet het nog een keer doen in het hoogseizoen! Na de haaien kijken zijn we gaan lunchen en naar het hostel terug gegaan, waar we onze spullen hebben gepakt en terug zijn gaan rijden naar Cape Town, langs de mooiste route van Zuid-Afrika, een helder blauwe zee aan de ene kant, met zo nu en dan een witte strand en een mooie rode rotswand van de bergen aan de andere kant! Bijna terug in Kaapstad zagen we grote dikke rook pluimen, het bleek dat Signalhill in de brand stond. Grote vuurzeeën zag je naar mate je dichter bij kwam, straten waren afgesloten etc.

De volgende dag was het al weer de allerlaatste dag van het jaar! Linda kwam naar ons toe en we zijn gezellig gaan tutten, voordat we naar het feest gingen. Voor het feest zijn we eerst nog naar High level road gegaan, om daar sterretjes af te steken en champagne te drinken met zijn allen. Daarna belden we de taxi’s die ons naar het Feest van Kaapstad zouden brengen. Op het feest aangekomen, bleek het niet heel erg druk en na het aftellen liep het zelfs leeg!! Met onze eigen clubje hadden we het in ieder geval nog erg naar ons zin en er was zelfs vuurwerk, dus dat hebben we ook niet hoeven te missen!

De volgende dag moesten natuurlijk ook wij een Nieuwjaarsduik gaan nemen! Het zeewater was in Nederland 5 graden, maar bij ons niet heel veel warmer! Het was net geen 10 graden, maar gelukkig konden wij daarna opwarmen in het heerlijke zonnetje!

Op zondag zijn we met een lekker grote groep EINDELIJK gaan Sandboarden, dit was echt leuk om te doen. Sandboarden is moeilijker dan snowboarden! Heel wat keren gevallen en weer opgestaan! Uiteindelijk gingen de 2 sandboard sterren nog even stoer doen door op een sandboard te gaan staan en achter een auto te gaan hangen terwijl hij reed. Eerst reed de instructeur heel voorzichtig, maar toen Alex nog een keer ging, ging hij ook wat harder rijden, waardoor de bestuurder niet zag dat hij op een berg reed van zand, die daarna heel stijl naar beneden ging. Hij zag het op het laatste moment en trapte snel de rem in, maar de auto kantelde al flink! Als hij nog later zou zijn gestopt, zou hij zeker omgeslagen zijn geweest en had het er echt lelijk uitgezien, omdat er mensen achterin zaten in de laad ruimte van de Pick up. Wouter voelde al dat het niet goed ging en sprong uit de auto! Maar omdat de auto zo scheef stond viel Luuk uit de auto en vervolgens viel Robert er ook uit. Niemand had zich pijn gedaan, maar onze board instructeur voelde zich heel schuldig!! En was heel erg blij dat het zo was afgelopen, hij had de schrik er goed inzitten! We waren door dit alles er ook wel een beetje klaar mee en we zijn naar Table view gegaan om daar heerlijk een pizza te eten.

Het volgende weekend, heb ik helaas heel de zaterdag gewerkt! Na het werken hadden we nog een braai bij mensen, maar we zijn er niet zo lang gebleven, omdat ik erg moe werd. De volgende dag zijn we met Linda en Nadesh gezellig naar Stellenbosch gegaan, want ik wilde nog graag een Cheeta aaien! Ja inderdaad, we hebben een Cheeta geaaid! Dit was erg spannend om te doen! Je moet op je hurken achter hem gaan zitten. Op je hurken omdat dat de snelste manier is waarop je kan opstaan en achter hem omdat je dan niet in zijn weg zit. Uitgerekend toen wij hem gingen aaien, vond de cheeta het leuk om even om te draaien! Janneke en ik schrokken omhoog! En zijn vervolgens om het beest heen gelopen om weer achter hem te kunnen zitten om hem te aaien. Het was wel een adrenaline kick!

Hierna zijn we naar het centrum van Stellenbosch geren, om daar vervolgens even een hapje te eten en daarna weer naar een White lion park te gaan. Dit was eigenlijk minder leuk dan verwacht! Die beesten liggen een beetje, kijken soms wat om zich heen etc. We hadden het al snel gezien en zijn vervolgens naar Muizenberg gereden, waar we gewoon lekker over het strand hebben gelopen om uit te waaien!

Woensdag 12 januari zijn we weer eens gezellig met zijn allen naar de film gegaan en op donderdag avond zijn we na het werk naar Waterfront gereden, met Janneke, Sanne, Linda en Nadesh om daar op een boot de zonsondergang onder het genot van een glaasje bubbels te bewonderen. Dan komen we alweer aan bij gisteren, toen we lekker rustig aan het zwembad van Linda en Nadesh hebben gelegen en vervolgens bij ons thuis hebben gebraait. En over vandaag later meer! Want we gaan vandaag naar een braai in een Town ship. Nog meer leuke dingen waar je later meer over te horen krijgt; over het feit dat ik heerlijk ga paragliden van Lions Head af en dat we eindelijk Tafelberg op gaan! Ik hoop dat ik over dat alles nog een keer schrijf voordat ik thuis ben! Want over minder dan 2 weken ben ik weer terug in dat koude landje! Aan de ene kant kan ik niet wachten, aan de andere kant kan ik juist wel wachten en kan ik hier nog wel even blijven!!



Voor nu heel veel liefs!

  • 16 Januari 2011 - 14:14

    Marleen:

    Eindelijk het verhaal bij de foto's. Leuk allemaal. Ik snap best dat je met een dubbel gevoel zit zo aan het einde van het afrikaanse avontuur. Natuurlijk wil je ons hier allemaal weer zien, maar je weet nu al dat je het land met alle bijzondere dingen ook gaat missen.
    Je hebt nu al 2 stage adressen waar je graag terug op bezoek gaat, waarvan Z.A. misschien wel de voorkeur geniet. Misschien maar geen stage meer in andere landen, anders ga je tijd tekort komen om op bezoek te gaan.
    In elk geval zitten wij hier toch ook wel weer af te tellen tot het moment dat jullie weer hier zijn. Marielle stuurt je daar zelfs berichtjes over op facebook.
    En ik ga proberen dit verhaal nog even aan oma te laten lezen voordat je weer hier bent.
    Veel liefs, groetjes en een dikke knuffel.
    xxxxxxxxxxxxx
    mama

  • 18 Januari 2011 - 18:10

    Pa:

    Hoi Astrid, als je terug bent, ben je vast heel erg veranderd. Niet zozeer qua uiterlijk, maar als mens. Je hebt nu een aantal enorme indrukken opgedaan in je leven, die je vast heel erg zullen hebben veranderd. In positieve zin dan. Ik ben erg trots op je dat je zo helemaal alleen dit grote avontuur bent aangegaan. En dat ook nog eens zonder hangende pootjes... . Mij Sarie Marijs.. ik hoop jou gauw weer te sien.

  • 26 Januari 2011 - 14:49

    Pa:

    Ben je blij dat je weer terug mag? Of is SA nu je thuis geworden? In elk geval Goede reis naar huis en behouden vaart. Tot gauw weer. Lieve groetjes,
    Pa-pa en huisgenoten.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Astrid

Ik ben Astrid, Ik zit in het 3e leerjaar van de opleiding commerciele economie aan Avans Hogeschool. Omdat ik in het 3e jaar 5 maanden moet stage lopen ga ik naar Zuid-Afrika en dan Kaapstad. Hier loop ik straks stage bij The Big Green Directory. Mijn reis zal beginnen in augustus en in januari ben ik weer terug! Dus tot snel weer! Groetjes, Astrid

Actief sinds 14 Aug. 2006
Verslag gelezen: 204
Totaal aantal bezoekers 39761

Voorgaande reizen:

10 Februari 2015 - 04 Maart 2015

Brazilië

09 Augustus 2010 - 28 Januari 2011

Stage in Zuid-Afrika Kaapstad

21 Augustus 2006 - 21 Januari 2006

Mijn eerste reis

Landen bezocht: