Een maand in Kaapstad!!

Het is alweer eventjes geleden dat ik een bericht heb gepost!
Maar daar is dan weer een verhaal! Ik heb heel wat meegemaakt in die tussen tijd!
Om te beginnen had ik al vrij snel via via een telefoonnummer van en bedrijf die wel interesse had. Helaas was dat via via niet via Khaya. Ik had ze op donderdag gebelt, maar helaas kwam het toen niet uit en vroegen ze of ik vrijdag kon terug bellen. En natuurlijk wilde ik dat! Vrijdag gingen we ook wel naar Hermanus, samen met een hele grote Khaya groep. We hebben via een schitterende route langs de oceaan onze weg gevonden naar Hermanus. Daar aangekomen hebben we snel een bed uitgekozen, omgekleed en zouden we met zijn allen walvissen gaan kijken, omdat ik meestal wat langer over omkleden doe dan anderen (en nu weet ik dat heel veel mensen heftig ja knikken of een diepe zucht laten ontsnappen) bleek dat iedereen er al vandoor was zonder mij! Ach ja, ik laat mij er dan ook niet van weerhouden om dan tocht walvissen te gaan zien! Ik ben naar de zee gelopen en heb een leuke wnadeling gemaakt in mijn eentje, ondertussen nog wat gezellige aanspraak gehad met mensen uit zwitserland. En ja hoor op, ik gok, 100 meter afstand kletterde de ene na de andere walvis met zijn staart op het water. En om de beurt kwamen de walvissen naar boven om even lucht te happen en te spuiten met water. Onder de rots waar ik op stond zag ik ondertussen ook wat beweging en na even goed kijken zag ik dan dat daar dolfijntjes mooie boogjes naast elkaar sprongen.
Bij terug komst in het backpackershotel hoorde ik van de rest dat ze zo weinig hebben gezien, maar na het horen van mijn verhalen wilde een aantal dan nog graag even gaan kijken waar ik dan al die tijd heb gezeten. Ik vond het ineens ook niet meer zo erg dat ze niet op mij hadden gewacht, want ik had veel meer en van veel dichterbij gezien! In de avond hebben we met zn allen nog even lekker geborreld en heb ik nog even gepoold. Helaas ging dat poolen minder goed dan in Nederland en of dat nou door de wijntjes komt of door iets anders, dat weet ik nog niet helemaal zeker!
De volgende dag zijn we lekker laat opgestaan, om vervolgens in de middag te gaan quadbiken. Nog nooit eerder gedaan, maar wel gelijk (althans dat vond ik) een pittige route van steile hellingen af. Iedereen reed er gemak vanaf en ik durfde het dus niet, bibberend en continue op de rem ging ik achter de rest aan naar beneden, maar toen we bij de 2e steile helling aankwamen paste ik toch echt helaas! Samen met 1 van de gidsen ben ik via een omweg achter de rest aan gegaan, om vervolgens op een mooie stopplaats te komen, met prachtig uitzicht. Op de terug weg durfde ik al wat meer het gas open te trekken en kon ik zowaar de rest een beetje bij houden! Bij terug komst hebben we er maar weer een feestje van gemaakt.
Op zondag hebben we nog even een wandelingetje door de stad gemaakt en vervolgens zijn we met 3 mensen opgehaald voor een ritje op een paard door de wijnlanden. Voor het eerst sinds jaren weer eens op een paard gezeten, maar het ging goed en ik vond het in ieder geval een stuk minder eng dan het quad biken. Het paard van Stefan had er klaarblijkelijk een stuk minder zin in, want die ging met hem op zijn rug ineens liggen waardoor Stefan er zonder moeite af kon stappen en het beest een beetje ging lopen rollen. De gids zei dat ze dat nog nooit hadden meegemaakt. Ook dit was een geweldige tocht! Ik heb zelfs nog een heel klein stukje in draf gezeten. Toen we we weer terug kwamen bij het hostel moesten we weer naar ons huis gaan rijden. De volgende dag moesten er een hoop mensen weer gaan werken en ik zou de volgende dag mijn sollicitatie gesprek hebben.
Het sollicitatie gesprek ging goed! En ik ben aangenomen, ik ga zelfs iets meer verdienen dan bij het vorige zweverige bedrijf. Dus dat is mooi meegenomen. Ze wilde eigenlijk dat ik de week er op pas ging beginnen, maar ik zei gelijk dat ik de volgende dag wel kon beginnen.
Dinsdag was dan mijn eerste werkdag, ik heb niet veel gedaan, maar voornamelijk meegekeken en uitgezocht wat voor een bedrijf het precies is. Om vervolgens de dagen er op mee te moeten helpen met een teambuilding die ze hadden georganiseerd. Dit was ook erg leuk om te doen. Woensdag was Sanne jarig en dat hebben we uitgebreid gevierd met een grote braai! Aan het einde van de avond kregen we ineens “bezoek” van onze nieuwe huisgenoot, Luuk. De vrijdag erop had ik al een dagje vrij gekregen van mijn baas en toen heb ik hem onze omgeving een beetje laten zien, voornamelijk Canal Walk, onze shopping centre. In de avond zijn we met een hele grote groep naar Ajax Cape Town gegaan, dit was erg gezellig en leuk! Ondanks het feit dat het nog geen NAC is. Ze hadden met 2-0 gewonnen en omdat te vieren zijn we nog maar even wat gaan drinken bij en vervolgens met wat andere Khaya genoten die een huis midden in Kaapstad hebben zitten. Om de “overwinning” helemaal goed aftesluiten zijn we nog even naar Camps Bay gegaan om nog even wat te drinken.
Samen met Stefan en Luuk ben ik zaterdag lekker naar het strand geweest en hebben we heel hard aan ons kleurtje gewerkt! In de avond zijn we nog even met een groep naar Camps Bay en Longstreet geweest, waar het ook weer erg gezellig was.
Zondag zijn Janneke, Stefan, Luuk en ik met zn viertjes naar Cape point en Cape the good hope gegaan. Dit was erg mooi, we hebben er nog even een stukje gewandeld. We hebben er struisvogels, schilpadden en impala’s gezien.
De dag erna was weer een gewone werkdag, de avond daar in tegen was wat minder gewoon! Ik ging even internetten in Il Primi, maar kreeg daar vervolgens te horen dat mijn moeder onze lieve Gijs heeft moeten laten inslapen. Dat was erg moeilijk en zeker als je dan op zo’n afstand zit. Maar onze lieve blondje blijft verder leven als onze kleine pup in onze harten! Na dit sechte nieuws zijn we naar de auto gegaan, toen we eenmaal in de auto zaten vroeg ik Janneke wat ze met haar radio had gedaan, ze zegt: “oh die ligt gewoon in het dashboard kastje!” Met opgetrokken oog kijk ik haar en en vraag: “Helemaal?” Ze kijkt en dan komen we samen tot de conclusie dat er is inebroken in de auto! Na nog even gekeken te hebben, blijkt ook de zonnebril op sterkte van Janneke verdwenen te zijn. We hebben een half uur à drie kwartier in de garage gestaan met de beveiliging, om alles te rapporteren enzovoorts. Eenmaal thuis aangekomen storte ik dan nog even in van deze hectische dag, gelukkig was Janneke heel lief voor mij! En Stefan en Luuk ook.

Gisteravond was er een oktober fest in Woodstock en in Claremont. Eerst wilde we naar Woodstock, maar omdat het al laat was en dat feest maar tot 12uur duurde, zijn we naar Claremont gegaan. Na zo’n 20 minuten in de rij te hebben gestaan, kwamen we erachter dat we legitimtie moesten laten zien en die had ongeveer de helft van de groep niet bij zich! We zijn maar naar het centrum gereden om wat te drinken, daar wilde we een club in die ook leuk was, maar na ruim een uur in de rij te hebben gestaan en te horen te krijgen dat het nog minimaal een half uur duurde, zijn we naar een andere “club” gegaan dat echt bijna uitgestorven was. Al met al hebben we daar wel gezellig de verjaardag van Janneke kunnen vieren, want die was inmiddels al ruim een uur jarig!!

Tenslotte is het vandaag Herritage day en nationale Braaidag. We hebben gehoord dat men kan braaien op het strand en aangezien het vandaag ruim 25 graden en erg zonnig is... Gaan we maar eens kijken wat er te beleven valt! En de verjaardag van Janneke uitgebreid verder vieren. Verder is er recht naast onze deur een vliegshow van het leger, dus vermaken zullen we ons wel!

Heel veel Liefs,

Astrid

PS. Ik heb er nog heel veel nieuwe foto's opgezet!! En er komen er nog meer, dus hou het in de gaten!!