Kaapstad

De eerst 2 weken in Kaapstad zitten er al weer bijna op! De eerste anderhalve week heb ik nog niet hoeven werken. Donderdag en vrijdag waren Janneke en ik samen en hebben we even 2 dagen uitgerust van al dat reizen! Op zaterdag kwam onze eerste huisgenoot, Sanne, een aardig en gezellig meisje. Voor de avond waren we uitgenodigd door onze nieuwe buurjongen, hij was jarig geweest en gaf daarom een braai. Dit werd een erg gezellig feestje en we hebben heerlijk gegeten en leuke mensen ontmoet. Op zondag waren we van plan om zelf een braai te geven, Sanne had al een aantal mensen ontmoet dus die kwamen zondag voor de braai. Die nacht kwam onze 2e huisgenoot aan, Stefan, een aardige maar soms ook een hele vervelende jongen, die mij aan mijn broer doet denken. Dus zo behandel ik hem dan ook maar:p! (arme hij?) Hij is alleen wat jonger. Maandag hebben we onze eerste echte avontuur gehad, we zijn even gezellig wat wezen rondkijken in Kaapstad, Stefan zat voor het eerst achter het stuur aan de linkerkant van de weg en aan de rechter kant van de auto. Het begon al bij de eerste stoplicht, toen allerlei mensen gewoon gingen oversteken terwijl het voor hen rood was en Stefan vol op de rem moest om geen mensen aan te rijden. Nog geen half uur later, stonden we op een hele steile helling en moest Stefan de eerste hellingproef doen met de handrem, maar bij het optrekken gingen we niet naar boven, maar naar beneden. Na een aantal keer proberen gaf hij het op, de auto’s achter hem begonnen te toeteren en kwamen steeds dichterbij. Dus ging Sanne het proberen, die had al wat meer ervaring met steile hellingen, want die heeft net als Janneke en ik al een reis gemaakt door ZA. Ook bij haar lukte het na 2 keer proberen niet. Daarna hebben we nog een stoelen dans gedaan en ben ik achter het stuur gaan zitten, de 2e keer lukte het mij wel, maar het gas moest onderin getrapt worden voordat we boven konden komen, het naar boven gaan ging echt kruipend! De auto begon te stinken en we hebben het verhuur bedrijf maar gebeld, deze zou na twee uur komen, dus twee uur later stonden we bij de auto te wachten. Na een uur te hebben gewacht hebben we nog maar een keer gebeld, ze wisten ineens niet dat ze moesten komen. Dus ze kwamen er nu dan aan! Na een uur waren ze er inderdaad. Maar het ging niet echt van een leien dakje, ze gingen kijken naar de power van de auto door hem op de handrem te zetten en dan gas te geven. Zowel vooruit als achteruit. De portier stond nog open van de auto en Sanne en ik stonden naast het portier. Achter ons stond een hele hoge stapel betonnen blokken. Bij het heel hard naar achteren gas geven, stond de handrem er niet goed op en trok hij dus door de handrem heen. Gelukkig stonden die betonnen blokken achter ons, waar de deur met een klap tegen aan kwam en de deur zo uit de schanier reed, en de deur naar achteren klapte, anders waren Sanne en ik niet blij geweest! De man stapte uit zegt vervolgens, ach dan moet je de deur een beetje optillen en wat harder dicht gooien en met de auto is in ieder geval niets mis. Perplex liet die man ons achter, zonder ook maar één woord van uitleg. Sanne heeft daarna heel boos met de eigenaar van het bedrijf gebeld en de volgende dag kregen we een nieuwe auto. Om een beetje bij te komen van de rare dag zijn we in het centrum maar heerlijk sushi gaan eten. Sushi is hier heel erg goedkoop, we hebben vlakbij ons huis een restaurantje waar je voor maar 110 rand, oftewel € 12,- ongeveer, all you can eat sushi kan eten. Helaas was het restaurantje waar we nu zijn gaan eten, een stuk minder goedkoop, maar wel erg lekker!
De dinsdag hebben we rustig aan gedaan en zijn we voornamelijk met de auto’s bezig geweest. De kapotte auto was van mij en Stefan en die hebben we die dag laten inruilen en daarna moesten Janneke en Sanne hun auto’s inruilen voor één auto, want die gaan ook samen delen.
Woensdag was het de eerste werkdag van Sanne en Janneke, Stefan en ik zijn even gaan winkelen, althans… Stefan was gaan winkelen en ik was er om een beetje gevraagde en ongevraagde adviezen te geven. Donderdag waren Stefan en ik nog steeds vrij, de bedoeling was, omdat het echt schitterend weer was, om naar het strand te gaan, maar we zijn blijven hangen in Waterfront. Waterfront is een heel leuk haventje met live muziek en heel veel eet tentjes en leuke schattige winkeltjes en noem maar op. Daar moesten we ook nog even kaarten regelen voor zaterdag, want dan zouden we naar Robbeneiland gaan. Maar na dat we nog even over de boulevard hebben gelopen en we het voetbal stadion van buiten hebben gezien, zijn we terug gegaan naar huis. Ik moest koken en de ouders van Janneke zouden er elk moment weer zijn van hun lange reis terug vanuit Durban. Ze hebben het erg naar hun zin gehad, maar wilde Janneke toch nog even wat langer zien en zijn daarom maar wat korter terug gereden dan ze van plan waren.
Vrijdag hadden Stefan en ik dan ook eindelijk een gesprek met onze stagebegeleiders. Het is behoorlijk dichtbij voor mij. Maar ik had het voor gevoel dat het niet de juiste stage is voor mij, ik had het idee dat het voornamelijk outbound sales calls zouden zijn en verder helemaal niets. Maar ik wacht gewoon mijn eerste werkweek even af. Verder zijn Stefan, een vriend van Sanne en ik Lions head gaan beklimmen. Dat is één van de bergen bij table mountain, in eerste instantie wilde we de Tafelberg beklimmen, maar daar was het om 12.30 uur al iets te laat voor. Het was nog best een stevige klim om lions head te beklimmen. Maar het uitzicht was prachtig! Je kijkt uit over een aantal prachtige witte stranden die Kaapstad heeft en je hebt een mooi zicht over de hele stad. Na deze klim vonden de mannen dat ze een biertje verdiend hadden en daarom hebben we bij Waterfront nog maar een terrasje gepikt, de pizza’s waren maar 2 stuks voor 80 rand, dus toen zijn we er ook maar een lekker pizzaatje bij gaan eten, want voor die prijs kan je zelf bijna niet koken. In de avond hadden we een Borrel, georganiseerd door Khaya, waar alle mensen die via Khaya hier in Kaapstad zitten kwamen. Direct zijn er heel wat nummers over en weer uitgewisseld.
Zaterdag zijn we dan naar Robbeneiland gegaan, dit was erg interessant. Eerst ga je met een soort catamaran naar Robbeneiland in een half uur tijd over de klotsende golven terwijl je van de ene naar de andere kant van je stoel geslingerd wordt. In het begin was het best een beetje eng, maar het werd helemaal vreselijk toen ik na een minuut of tien heel erg misselijk werd. Gelukkig zag één van de bemanningslieden dat en heeft mij mee naar buiten genomen. Daar klaarde ik weer een beetje op en kreeg ik weer kleur. Op Robbeneiland zelf kregen we in een bus een tour over het eiland. Daarna kregen we door een ex-gevangene een rondleiding door de gevangenis van Robbeneiland. Deze man had als ik mij niet vergist 20 jaar vastgezeten omdat hij met school een demonstratie had gehouden, 80 man zijn toen opgepakt, waaronder hij. Hij vertelde onder andere dat donkere mannen alleen een korte broek en geen sokken of schoenen aan mochten. Andere gevangen mochten wel een lange broek, sokken en schoenen aan. Maar toen er een foto naar pers gestuurd moest worden, hebben ze in het cellencomplex waar Mandela zat wel een lange broek, sokken en schoenen gegeven. Toen Mandela en een andere gevangen hier over een praatje aan het houden waren omdat ze zo geschokt waren, is er een foto van hun gemaakt. Net alsof ze niet hard hoefden te werken en wel gewoon sokken, schoenen en een lange broek aan mochten. Na de foto moesten de donkere mannen het weer inleveren. Het was zoals ik al zei dus heel erg indrukwekkend.
Toen we terug waren in de haven van Kaapstad waren we nog maar eens over Waterfront aan het lopen. Er waren weer nieuwe acts. Eén van de nieuwe acts was een stel “acrobaten” ze waren aan het acroën en gingen limbo dansen onder een stok met vuur door. Daarvoor werd Stefan uit het publiek gepikt. Stefan moest ook gaan limbo dansen onder de stok met vuur. Hij heeft ons en de rest van het publiek eens laten zien hoe lenig hij was. Van dit alles wordt je best een beetje hongerig en daarom hebben de lieve ouders van Janneke ons getrakteerd op een heerlijke lunch. Toen we eenmaal thuis waren zijn Janneke en haar ouders lekker even met zijn drietjes uit eten geweest, om alvast haar verjaardag te vieren die haar ouders helaas net gaan missen en om afscheid te nemen. Ik ben thuis even gaan slapen, omdat ik redelijk moe was en werd pas erg laat in de avond wakker. De rest is nog even wezen stappen en Janneke en ik zijn lekker (verder) gaan slapen.
Zondag heb ik een hele poos op internet gezeten met allerlei mensen, ik heb met mijn lieve oma geskyped en met mijn grote vriend Demy. Helaas redde ik het niet meer om met meer mensen te skypen, want mijn batterij was op en ik was mijn lader vergeten. In de avond hebben we weer een braai gehouden. Iedereen nam zijn eigen eten mee, want dat hoort als je een braai houdt. En hebben we heerlijk gebraaid, voor elk wat wils! De ouders van Janneke zijn vervolgens naar het vliegveld gegaan en zijn daar een aantal dingen gaan regelen, een uur later kwamen Janneke en ik en hebben we hen uitgezwaaid. Dat was het eerste moment waarop ik besefte dat we hier dus echt zo lang gaan zitten. Het is nu echt geen vakantie meer.
Maandag begon dan mijn eerste stage dag, maar helaas was het precies wat ik dacht dat het was. De bedoeling was dat ik hele dagen outbound sales calls zou gaan doen. En daar voel ik mij, sorry dat ik het zeg, echt te goed voor. Ik heb de eerste dag niet veel hoeven doen, de volgende dag zou ik mijn eerste call gaan doen en toen heb ik gevraagd of ik eerst even met haar kon gaan praten. Ik heb haar uitgelegd wat e bedoeling van mijn stage was en ze zei dat ze mij dat niet kan geven. Helaas hebben we daarom direct besloten om te stoppen en ben ik nu dus stage loos. Gelukkig heb ik gelijk bij iedereen die ik mij kon bedenken, gemeld dat ik op zoek ben naar een stage. En iedereen is voor mij aan het mee kijken. Dus laten we hopen dat ik iets kan regelen. Vandaag ga ik dan maar eens heel intenet afspeuren!

Ten slotte wil ik vandaag nog even mijn grote zus een hele fijne verjaardag wensen! Gefeliciteerd met je 27e verjaardag!

Heel veel liefs vanuit Zuid-Afrika

Astrid